“Via drie vrouwenlevens schetst Suzanna Jansen de eeuw van de vrouw (1922-2022). Van handelingsonbekwaamheid tot vrouwenquota, van ‘huwelijksplicht’ tot #MeToo. In een persoonlijke stijl toont ze de tergend trage omwenteling van de emancipatie – waarin de genderverhoudingen van nu hun wortels hebben.”
“Intimate Letter transformeert het kwartet van Leoš Janácek in een nieuw werk voor viool en live elektronica. Door het oorspronkelijke materiaal uit elkaar te halen en op een onverwachte manier te herschikken, verstoort en viert Duo Replica de traditie om nieuwe, maar niet minder intieme vragen te stellen.”
BANG is een solovoorstelling geschreven, gemaakt en gespeeld door Hanneke van der Paardt, in samenwerking met Gillis Biesheuvel. BANG gaat over angst, trauma, familie en opgroeien. Het gaat over afstand nemen en reflecteren en over juist níét reflecteren en gewoon dingen gaan dóén. Niet alles hoeven snappen maar doorbewegen, naar buiten gaan, gaan sleeën in de sneeuw. Geworteld in het werk van kunstenaars die over hun leven schrijven, zoals Nicolien Mizee en Joan Didion, gaat Hanneke op zoek naar taal en vorm om de dingen die gebeurd zijn te begrijpen.
Elena Giolo kreeg een bijdrage voor het ontwikkelen van nieuw werk tijdens haar deelname aan de residentie Pó de Vir a Ser in Portugal. De inhoud van het werk van Elena komt voort uit onderzoek naar mythen, wetenschap en antropologie. De kunstenares kijkt naar de esthetiek van archeologische opgravingen en de herinneringen die deze objecten met zich meedragen. Ze is geïnteresseerd in het idee om objecten uit het verleden op te graven om fictieve scenario’s te verkennen. Het resultaat werd getoond in de tentoonstelling Reading your notes in the strata in Galerie AdK te Amsterdam.
Reading your notes in the strata is een duotentoonstelling waarin Elena Giolo en Laura Malpique onderzoeken welke toekomstige resten wij achter zullen laten in het landschap. Het thema sluit bij Elena’s werk aan door haar onderzoek naar mythen, wetenschap en antropologie. In dit werk stelt ze zich voor hoe de overblijfselen van onze botten op aarde in de loop van de tijd fossielen zullen worden. Laura Malpique richt zich op de domesticatie van landschappen, materialen en mensen, ideeën die ze relateert aan de ontwikkeling van levensstijl en cultuur. Ze romantiseert over mogelijke lagen die aanwijzingen zouden geven voor de constructie van ruimte en de identiteit van de moderne mens. Elena en Laura kijken met verschillende standpunten naar de menselijke gevolgen in het landschap. In hun beelden tonen zij hun visie op toekomstscenario’s.
“Put On Your Own Mask First is een film gebaseerd op de ervaringen van stewardessen bij Nederlandse en internationale luchtvaartmaatschappijen. Let jij op de veiligheidsinstructies die de stewardessen geven voordat het vliegtuig opstijgt? De iconische veiligheidsinstructies zijn automatisch en nauwkeurig, beheerst door jarenlange herhaling. Hun gebaren zijn perfect duidelijk en scherp. Het is de gesynchroniseerde dans gechoreografeerd voor het smalle gangpad van het vliegtuig dat het uitgangspunt is voor deze film.”
“Daughterlands is een autobiografisch onderzoek naar vrouwelijke intergenerationele trauma’s als gevolg van migratie, verteld door de lens van een speculatief zaadje geplant op vreemde bodem. De film onderzoekt hoe het proces van ecologisch en poëtisch vertellen de vervreemding van migratie kan overwinnen, door nieuwe betekenis te creëren uit voorouderlijke verhalen en groei in precaire omstandigheden.”
“7 Notations For Piano is een serie korte pianowerken die de wereld van hedendaagse klassieke muziek met Jazz harmonieën en groovy ritmes combineert. Met deze muzikale composities probeert Massimo hedendaagse klassieke muziek toegankelijker te maken door het te mengen met aspecten uit het jazz genre en door herhalende ritmische patronen toe te voegen. Daarbij beperkt hij zich tot maar één instrument; de piano.”
“Koštana Banović is een multidisciplinaire kunstenaar en filmmaker uit Utrecht. Ze werkt met verschillende media waaronder tekenen, performance, (video-)installatie en film. Haar filmpraktijk richt zich op de interactie tussen experimentele en cinéma vérité documentaire stijlen, en omvat een reflexiviteit die behoort tot de categorie essay-film. Met de bijdrage van Amarte zal Koštana experimenteren met gelijktijdigheid van disciplines in een multimedia installatie, en hiermee een immersieve ruimte creëren. Koštana doelt op een vorm van ‘expanded cinema,’ een term die spreekt over praktijken die de cinematische ervaring voorbij conventies van passief kijkerschap brengen.”
“Shoulder to Shoulder is een bewegings- en geluidsperformance over de lichaamstaal in moderne werkomstandigheden. De performance onderzoekt de onwillekeurige acties van ons lichaam als taal en creëert via de performance als geheel een surrealistisch landschap en een herinterpretatie van de werkplek.”
Tijdens haar deelname aan de Wunderplatz X Skills residency, dook Ratri in een onderzoek naar verschillende fysiologische geluiden die intern (door ingewanden, tanden, organen, hypertensie, ademhaling) en extern (door vallen, friemelen, zwaaien, krabben) worden geproduceerd. De toestand waarin ze het lichaam observeerde was in de context van het burn-out syndroom: Een aandoening die veel mensen treft die werken in deze kapitalistisch gedreven maatschappij. De performance in WORM was de eerste uitkomst van het experiment dat Ratri en mede-performers presenteerden. In de performance worden de geluiden gechoreografeerd en begeleid door poëtische bewegingen en theatrale monologen. De visuele thema’s werpen een spookachtige schaduw op de acteurs in de werkruimte.
Eddie the Eagle is een voorstelling over de slechtste skischansspringer aller tijden gebaseerd op een waar gebeurd verhaal over een stukadoor die besloot als eerste Brit ooit mee te doen aan de Olympische Spelen op het onderdeel schansspringen. Hij was ongelooflijk slecht maar kwalificeerde zich toch voor de olympische spelen en sprong daar naar een Brits record. De voorstelling is een ode aan het falen: Een portret van een antiheld die ‘succesvol’ zijn in een totaal nieuwe context plaatst. Eddie the Eagle is een moderne Icarus, niet bang om te vliegen maar ook niet bang om neer te storten.