“Selm Merel Wenselaers (Edegem, 1983) studeerde Geschiedenis aan de Universiteit Antwerpen en de Freie Universität Berlin. In 2008 schreef ze het boek De laatste Belgen. Een geschiedenis van de Oostkantons (Meulenhoff/Manteau) en richtte samen met Pieter Serrien ‘Geheugen Collectief’ op. Dit historisch onderzoeksbureau maakte naam met het onderzoek naar het oorlogsverleden van Willy Vandersteen. Met Johan Buytaert begon Selm De kleine Expeditie, een creatief projectbureau dat projecten voor o.a. Antwerpen Kunstenstad, Red Star Line Museum, MAS en het Rubensmuseum realiseerde. Met steun van het Amarte fonds dwaalt zelfbenoemd ‘tussenmens’ Selm Merel Wenselaers in het onherbergzaam gebied tussen man en vrouw.”

“In Communisme, een roman onderzoekt Persis Bekkering de taal en verlangens die het internet produceert. We volgen verschillende personages en hun onophoudelijk streven naar zelftransformatie en verbinding, via een web aan persoonlijke ontboezemingen die even banaal als hoogdravend zijn.”

“Lot heeft niet lang geleden haar moeder verloren en beschikt door de onverschillige houding van haar vader niet over een ouderlijk vangnet. Haar leven kenmerkt zich door een aaneenschakeling van min of meer onbetekenende liefdesrelaties. Zo vult ze de leegte die haar moeder heeft achtergelaten met luchtig nachtelijk vertier en korte of wat langere relaties. Een oude straatartiest, een alcoholist, iemand met mentale problemen. Mensen met hun eigen problemen en verslavingen.

Maar in de stap die daarop volgt zit de crux: na het stuklopen van zo’n relatie treurt Lot steevast zo hard en hartverscheurend in haar antikraakappartement dat ze het rouwen om haar moeder in zekere zin opnieuw beleeft. Remournen, noemt ze dat. In tegenstelling tot voor echte rouw lijkt er voor dit remournen altijd een medicijn te zijn: in elke nacht, in elk café, liggen aan het einde van dit ‘liefdesinterbellum’ immers weer nieuwe avonturen die de leegte in Lots leven kunnen vullen en de dieperliggende pijn op afstand kunnen houden.”

“In 2023 is het zeventig jaar geleden dat de watersnoodramp plaatsvond. Zeeland na de ramp geeft ruimte aan de verhalen die nog niet verteld zijn. De ingrijpende gevolgen van het Deltaplan voor de mensen toen en de generaties daarna, maar ook de grote gevolgen voor het landschap krijgen een podium.”

“Jente Posthuma debuteerde in 2016 met de roman Mensen zonder uitstraling, waarvoor ze drie prijsnominaties ontving. Haar meest recente roman Waar ik liever niet aan denk stond op de shortlist voor de EU Prize for Literature. Ze werkt nu aan een literair non-fictieboek over angst en een podcast over woede.”